Chuaigh sí soir agus chuaigh sí siar

Chuaigh sí i ngáirdíní Bhleá Cliath

Bhainfeadh sí plaic chomh mór le fia

's ní bhlaisfeadh sí aon bhia.

Is long ar loch í

Is barraile ar phort í

Is dhá chéad óir í

's is ceist mhór ortsa í.

Tobairín fíoruisce ar fhíorbharr an tsléibhe,Doirisín gloine air agus fuinneoigín cré air.

Siúd isteach é, siúd amach é,

Siúd ar an mbac é agus cois as.

Ní atá ann ó thús an tsaoil, 's nach bhfuil mí ina aois.

Níl sé istigh, níl sé amuigh,

Ach tá sé faoi dhíon an tí.

Chuaigh bia triúr go bruach Loch na nÉan,

D'ith an bia an triúr, tháinig sé féin.

Cuireann an duine uasal ina phóca é,

Agus caitheann an duine bocht uaidh é.

Céard a ghearrtar ar an mbord agus nach n-itear?

Chuaigh mé suas an bóithrín agus tháinig mé anuas an bóithrín agus thug mé an bóithrín liom ar mo dhroim.

Ní fuil, ní feoil agus ní cnámh é

Ach is as fuil agus feoil a tháinig sé.

Ní fuil é agus ní feoil é,

Agus as fuil agus feoil a d'fhás sé.

Bó bhreac ag léimneacht ar leac,

Ní fliuchtar í agus ní báitear í.

Chuaigh sé amach ar mhaidí rámha

Agus tháinig sé isteach gan loing ná bád.

Corcán airgid is é lán den fheoil bheo.

Siúd ar an gclúid é

Agus dhá chéad súil ann

Thógfainn i mo ghlaic é is ní chuirfeadh arm an rí gad air